Galatasaray Üniversitesi ile işbirliği içindeki Fransız Üniversiteleri Konsorsiyumunun desteğiyle Galatasaray Üniversitesi Karşılaştırmalı Dilbilim ve Uygulamalı Yabancı Diller Bölümü 24 - 27 Haziran 2024 tarihleri arasında Aydın Doğan Oditoryumu’nda Göstergebilim Yaz Okulu’na ev sahipliği yaptı. Çeviribilim, edebiyat ve iletişim gibi alanlarda önemli bir yere sahip olan, lisans, yüksek lisans ve doktora düzeyinde yapılan tez çalışmalarına da  konu olan göstergebilimin birbirinden farklı sahalarında uzman dört araştırmacı, disiplinlerarası yenilikçi çalışmalarını dört gün boyunca katılımcılara sundular. 

24 Haziran 2024 Pazartesi günü Purdue Üniversitesi’nden Prof. Dr. Thomas Broden, göstergebilime giriş niteliğindeki çalışmasında Greimas, Jakobson, Benveniste, Propp gibi isimlerin geliştirdiği bazı temel anlatı biçimleri ve yapılarını ele alıp tüm bu yaklaşımları karşılaştırmalı bir perspektifte anlattı. Ögleden sonra, tüm bu kuramsal bilgiler doğrultusunda Marguerite Duras’ın Les yeux bleus cheveux noirs romanını titiz bir çözümlemeyle katılımcılara sundu.

25 Haziran 2024 Salı günü Torino Üniversitesi’nden Prof. Dr. Massimo Leone, Greimas’tan ChatGPT’ye uzanan bir süreçte, günümüz üretici yapay zekâ alanındaki üretici göstergebilimin (sémiotique générative) yerini, bu iki alanın karşılıklı ilişkisini ve üretici yapay zekânın kabiliyetlerini örneklerle açıkladı. 

26 Haziran 2024 Çarşamba günü, Limoges Üniversitesi’nden Prof. Dr. Ivan Darrault-Harris, ilk seansta psikiyatrist Jean-Pierre Klein ile birlikte Blois hastanesi çocuk psikiyatrisi servisinde geliştirdiği ve ilkeleri sanatla tedaviye dayanan, hastanın biricikliğinin ve yaratıcı bir çalışmanın önem arz ettiği Elips Teorisi’ni sundu. İkinci seansta Cranach’ın eserlerinin tanımı doğrultusunda non-généricité kavramı ve yeni bir üretken anlam modeliyle eserin anlamlandırılma aşamaları incelendi. 

27 Haziran 2024 Perşembe günü Galatasaray Üniversitesi’nden Prof. Dr. Sündüz Öztürk Kasar, çeviribilim ve göstergebilimin işbirliğinin önemini ortaya koyan seanslarının ilkinde özde çeviri kavramından yola çıkarak Jason Goodwin’in Janissary Tree eserindeki İstanbul temsilini ve bu temsilin, eserin Türkçe ve Fransızca çevirilerinde yeniden üretimini dolaylı özde çeviri ve aslına çeviri kavramlarıyla inceledi. Şarkı çevirilerinin göstergebilimsel analizi konulu ikinci seansta ise Jacques Brel’in ünlü Ne me quitte pas adlı şarkısı ve bu şarkının dört Türkçe adaptasyonu karşılaştırmalı bir çalışma ile incelendi.